WYRAŹ SWOJE UCZUCIA, ALE NIE ATAKUJ CHARAKTERU DZIECKA
„Jestem zły, że wróciłeś późno do domu. Martwiłem się.”OPISZ SWOJE OCZEKIWANIA
„Oczekuję, ze będziesz wracał do domu o 19.”OKREŚL, JAK DZIECKO MOŻE NAPRAWIĆ BŁĄD
„Następnym razem, masz wrócić do domu o określonej godzinie.”ZAPROPONUJ WYBÓR
„Możesz wychodzić z kolegami i wracać, tak jak się umówimy, w innym wypadku zostajesz w domu”PRZEJMIJ INICJATYWĘ
DZIECKO: Ale dlaczego nie mogę wyjść z kolegami?
RODZIC: Ty mi powiedz dlaczego.WSPÓLNIE ROZWIĄŻCIE PROBLEM
„Wiem, że chcesz wyjść z kolegami, ale ja nie chcę się o Ciebie martwić. Umówmy się, że będziesz wracał o 19, pasuje?”
Na podstawie: „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” Adele Faber, Elaine Mazlish
